วิแพ่งภาค3 ฎีกา

-กรณีคำพิพากษาสมประโยชน์ของคู่ความฝ่ายใดแล้ว ฝ่ายนั้นไม่สามารถยื่นอุทธรณ์ได้อีก

- กฎหมายมิได้ให้สิทธิเฉพาะคู่ความมีสิทธิอุทธรณ์ได้ บุคคลผู้มีส่วนได้เสียหรือได้รับผลกระทบจากคำพิพากษาศาลชั้นต้น ก็มีสิทธิอุทธรณ์ได้ / ตัวบทซัสเซส

- ราคาทรัพย์สินที่พิพาทในชั้นอุทธรณ์ ต้องถือขณะที่โจทก์ยื่นฟ้องคดีต่อศาลชั้นต้น

- การฟ้องขับไล่บุคคลใดๆออกจากอสังหาฯ หมายถึงบุคคลในอสังหาฯ รวมถึงสิ่งก่อสร้างที่บุคคลนั้นนำเข้าไปด้วย

- ข้อห้ามอุทธรณ์ตาม วรรคสอง ใช้ในประเด็นแห่งคดี และสาขาแห่งคดี และในชั้นบังคับคดีด้วย /ตัวบทซัสเซส

- ข้อที่ได้ว่ากล่าวมาแล้วโดยชอบในศาลชั้นต้น ต้องพิจารณาจากคำฟ้อง คำให้การ ประเด็นข้อพิพาท มิใช่พิจารณาจากคำเบิกความ

- ปัญหาฟ้องเคลือบคลุมเป็นปัญหาข้อกฎหมาย แต่ไม่ใช่ปัญหาที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน /ตัวบทซัสเซส

- การโต้แย้งคำสั่ง อาจทำโดยชัดแจ้งหรือปริยาย ทั้งไม่ต้องแสดงเหตุผลที่โต้แย้ง

- กาณีศาลมีคำสั่งระหว่างพิจารณาหลายเรื่อง ต้องให้ชัดเจนว่าโต้แย้งเรื่องไหนบ้าง มิฉะนั้นจะอุทธรณ์ในเรื่องนั้นๆไม่ได้

- การโต้แย้งไว้ล่วงหน้าก่อนมีคำสั่งระหว่างพิจารณา ไม่เป็นการโต้แย้งคำสั่งตาม ม.226

-กรณีศาลมีคำสั่งระหว่างพิจารณา ซึ่งคู่ความไม่มีโอกาสและเวลาพอสมควรที่จะโต้แย้งคำสั่งนั้นได้ แม้คู่ความมิได้โต้แย้งไว้ ก็อุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวได้ / ตัวบทซัสเซส

-คำสั่งไม่รับหรือคืนคำคู่ความที่ทำให้คดีเสร็จไปทั้งเรื่องนั้น เช่นสั่งไม่รับฟ้อง หรือสั่งยกคำร้องขอแก้ไขคำฟ้องหรือคำสั่งไม่รับคำให้การ แต่คำสั่งยกคำร้องขออนุญาตยื่นคำให้การเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา /ตัวบทซัสเซส

- การวินิจฉัยชี้ขาดเบื้องต้นในปัญหาข้อกฎหมาย ตามม. 24 ต้องหยิบยกข้อเท็จจริงจากคำฟ้องหรือคำให้การ มิใช่ข้อเท็จจริงจากการสอบถามคู่ความ /ตัวบทซัสเซส

-คำสั่งให้โจทก์วางเงินประกันค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่ายตาม มาตรา 253 เป็นคำสั่งเกี่ยวคำขอเพื่อคุ้มครองประโยชน์ของคู่ความในระหว่างพิจารณา ตาม ม. 253(2) ย่อมอุทธรณ์ ฎีกาได้โดยไม่ต้องโต้แย้งคำสั่ง /ตัวบทซัสเซส

- ผู้อุทธรณ์จะใช้สิทธิอุทธรณ์คำสั่งระหว่างพิจารณาเรื่องเดียวกัน ทั้งในระหว่างพิจารณาและหลังศาลมีคำพิพากษาไม่ได้ /ตัวบทซัสเซส

-เป็นหน้าที่ของผู้อุทธรณ์ที่ต้องนำเงินค่าธรรมเนียมที่ต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายตามคำพิพากษาหรือคำสั่งศาล มาวางศาลพร้อมอุทธรณ์ หาใช่เรื่องที่ศาลต้องมีคำสั่งให้ปฎิบัติไม่

- ใช้บังคับแก่การอุทธรณ์คำพิพากษาและคำสั่งในทุกกรณี หาใช่แต่เฉพาะการอุทธรณ์คำพิพากษาและคำสั่ง ที่เป็นการวินิจฉัยชี้ขาดคดีเท่านั้น /ตัวบทซัสเซส

- การขอทุเลาการบังคับ ต้องเป็นกรณีที่ยังไม่ได้มีการบังคับตามคำพิพากษา

-  การขอทุเลาการบังคับ อยู่ในอำนาจพิจารณาของศาลเป็นชั้นๆไป ไม่อยู่ในบังคับการอุทธรณ์หรือฎีกา/ ตัวบทซัสเซส

- เมื่อศาลชั้นต้นปฎิเสธไม่รับอุทธรณ์ ทางแก้ของผู้อุทธรณ์คือ อุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นไปยังศาลอุทธรณ์ตาม ม.234 /ตัวบทซัสเซส

- ผู้อุทธรณ์มีหน้าที่ต้องนำค่าฤชาธรรมเนียม รวมถึงเงินที่ต้องชำระตามคำพิพากษา หรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล ภายใน 15 วัน นับแต่มีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ โดยศาลชั้นต้นไม่จำต้องมีคำสั่งให้ปฎิบัติตามก่อน /ตัวบทซัสเซส

-ศาลชั้นต้นต้องส่งคำร้องไปศาลอุทธรณ์โดยไม่ชักช้า ไม่มีหน้าที่ตรวจสั่งรับหรือไม่รับอีก แม้คำร้องดังกล่าวจะยื่นเกินกำหนดเวลาตาม ม.234 ก็ตาม

- ยังไม่มี

- ยังไม่มี

- ยังไม่มี