przeciwdrgawkowe

• częściowe (ogniskowe) ok 60% - obejmują tylko jedną półkulę. Proste - bez utraty świadomości, złożone - ze zmianami świadomości oraz zachowania
• uogólnione ok 40% - obejmują obie półkule; pierwotnie lub w wyniku wtórnego uogólnienia. Towarzyszy im całkowita utrata świadomości. Mogą być napadami toniczno-klonicznymi (kilkusekundowa faza zwiększonego napięcia mięśniowego -tonus, po czym naprzemienne skurcze i relaksacja mięśni -klonus) bądź napadami nieświadomości.

Przedłużające się, powtarzające się serie napadów toniczno-klonicznych. Są groźne dla życia pacjenta, bo mogą prowadzić do niewydolności oddechowej i niedotlenienia mózgu.

• Mają za zadanie zapobiegać tworzeniu się i rozprzestrzenianiu nieprawidłowych impulsów elektrycznych w mózgu. Mogą:
• hamować dokomórkowy napływ kationów, co zmniejsza depolaryzację neuronów
• zwiększać transmisję hamującym szlakiem GABA-ergicznym
• zmniejszać transmisjęstymulującym szlakiem glutaminergicznym
• albo miks tychże
• leki pozwalają na kontrolę drgawek u około 80% pacjentów

• etosuksymid
• fenytoina
• karbamazepina i okskarbazepina
• lamotrygina
• zonisamid
• lakozamid
• o działaniu mieszanym:
• kwas walproinowy
• topiramat
• felbamat
• gabapentyna
• pregabalina
• lewetyracetam
• fenobarbital

• sodowe:
• otwierane pod wpływem przyłączenia liganda do receptora połączonego z kanałem
• otwierane pod wpływem zmiany potencjału błonowego
• wapniowe:
• sterowane ligandem
• sterowane potencjałem błonowym
•  
• typu L (długotrwałe)
• P/Q w kom Purkinjego w móżdżku
• N neuronalne
• R resztkowe
• T przejściowe
• kanały T są stymulowane niewielką zmianą potencjału, pozostałe potrzebują silnej depolaryzacji
• leki p/padaczkowe działające na kanały wapniowe dzieli się na oddziałujące na kanały T i na inne kanały

• fenytoina
• karbamazepina
• okskarbazepina

• fenobarbital
• benzodiazepiny
• tiagabina
• wigabatryna
• 
  

• etosuksymib
• pregabalina

• kwas walproinowy
• felbamat
• topiramat
• lamotrygina
• levetyracetam
• lekozamid

• hamuje przewodnictwo przez kanały T we wzgórzu
• pierwszego rzutu w nadadach typu nieświadomości
• nie działa w napadach toniczno-klonicznych
• dz.n.: senność, ataksja, zab. żołądkowo-jelitowe

• -hamuje napięciowo zależne kanały sodowe w fazie inaktywacji
• -ZŁOTY STANDARD DO PRZERWANIA NAPADU
• -w napadach częściowych i w uogólnionych toniczno-klonicznych
• -może pogarszać przebieg napadów typu nieświadomości!
• -indukuje enzymy cyt 450 - zmniejsza st, innych leków; jej stosowanie utrudnia politerapię padaczki
• -ma nieliniową kinetykę - należy sprawdzać jej stężenie we krwi
• -silnie wiąże się z białkami osocza (problem z lekami przeciwkrzepliwymi
• -jest niesedatywna
• -dz.n.:
• hirsutyzm,
• zaburza metabolizm kolagenu (przerost dziąseł),
• zab. metabolizm folianów (niedokrwistość megaloblastyczna) - suplementacja w każdym leku przeciwpadaczkowym!
• dział teratogennie
• zab. rytmu serca

• ZŁOTY STANDARD
• hamuje napięciowo zależne kanały sodowe
• w napadach częściowych i wtórnie uogólnionych
• może zaostrzać napady pierwotnie uogólnione (typu absence też)
• w niewielkim stopniu wpływa na funkcje poznawcze, zdolność uczenia się itd.
• indukuje enzymy wątrobowe
• Dz.n.: dwojenie, zawroty głowy, anemia aplastyczna
• obniżenia poziomu sodu, retencja płynów, zab rytmu serca (brady u kobiet po 60 r.ż.)

• pochodna karbamazepiny
• jest prolekiem
• nie indukuje enzymów mikrosomalnych
• może powodować hiponatremię (blokuje kanały Na)
• skuteczność mniejsza, ale bezpieczniejsza

• należy do barbituranów
• najstarszy stosowany obecnie lek przeciwpadaczkowy
• wydłuża czas otwarcia kanału chlorkowego
• bardzo długi T1/2
• znaczna sedacja
• u noworodków i niemowląt
• silnie działa z alkoholem

• w doraźnym leczeniu, do przerywania napadu (t-k)
• nie przewlwkle
•  
• wyj. klonazepam -  ma zdolność do hamowania kanałów Ca, także w napadach typu nieświadomości

• inhibitor wychwytu zwrotnego GABA przez neurony i kom. gleju
• w terapii dodanej (z innymi lekami) np. z kwasem walproinowym
• w napadach częściowych

• jest analogiem GABA, lecz nie oddziałuje z jego receptorem, a jedynie hamuje rozkład GABA poprzez nieodwracalne zahamowanie transaminazy GABA (na wykładzie - inhibitor GABA)
• w skojsrzeniu z innymi lekami do terapii napadów częściowych, opornych na leczenie
• w napadach zgięciowych u niemowląt (zespół Westa)
• dz.n: zab. widzenia (najpierw barwy niebieskiej) i ubytek pola - nieodwracalne

• analog GABA, wiąże się z napięciowo zależnym kanałem Ca - skutkiem jest jego zahamowanie
• ból neuropatyczny
• padaczka w leczeniu skojarzonym
• przeciwlękowo

• ZŁOTY STANDARD
• blokowanie kanałów sodowych i kanałów Ca typu T, hamowanie enzymów rozkładających GABA
• ma najszerszy zakres działania wsród leków przeciwpadaczkowych
• w napadach to-k i nieświadomości
• stosowany także do przerywania napadów
• Dz.n: wzrost wagi, wypadanie włosów, działanie teratogenne, uszkodzenie trzustki i wątroby (należy oznaczać enzymy wątrobowe)
• dożylnie, tabletki, syrop, granulki...

• blokuje rec. NMDA zapobiegając ich aktywacji
• blokuje kanały Na i Ca typu L
• bardzo skuteczny w napadach toniczno-klonicznych (trzeciego rzutu)
• nie wykazuje działania nasennego i zmian w zachowaniu często spotykanych po środkach działających na rec NMDA
• dz.n: niedokrwistość aplastyczna, ostra niewydolność wątroby

• pochodna D-fruktozy
• blokuje rec AMPA dla aminokwasów pobudzających
• dz.n: ciężka jaskra

• blokuje kanał Na i Ca typu L
• hamuje uwalnianie aminokw. pobudzających
• dobra w apadach częściowych
• Dz.niep.: Zespół Stevensa Johnsona - często w połączeniu z kwasem walproinowym

• hamuje uwalnianie neuroprzekaźników
• w terapii dodanej
• robi zaburzenia zachowania

• wpływa na kanały Na - nasila wolną inaktywację (hamuje)
• wiąże się z białkiem CR MP-Z
• w napadach częściowych

• najpierw monoterapia w stopniowo wzrastającej dawce
• jeżeli lek zmniejsza częstość napadów, ale ich nie eliminuje, dodaje się kolejny lek
• jeżeli częstość napadów po podaniu maksymalnej dawki pierwszego leku się nie zmienia zmienia się go na inny
• zmiany wprowadza się stopniowo, żeby pacjent rozwinął tolerancję na działania niepożądane ze strony OUNu

• pierwszy rzut - karbamazepina, fenytoina lub kwas walproinowy
• drugi rzut - fenobarbital i prymidon
• dodatkowo z ww lekami lamotrygina lub topiramat

• u dzieci - etosuksymib
• u dorosłych i w przypadku różnych napadów u tego samego pacjenta - kwas walproinowy

kwas walproinowy

• dożylnie benzodiazepina (diazepam lub lorazepam)
• następnie fosfenytoina lub fenobarbital w celu ochrony przed drgawkami

• po 1990 r
• Felbamat 1993
• • Gabapentyna 1994
• • Lamotrygina 1995
• • Topiramat 1996
• • Tiagabina 1998
• • Lewetiracetam 1999
• • Okskarbamazepina 2000
• • Zonisamid 2000
• • Pregabalina 2005

• Przy deficycie glukozy, spalane są tłuszcze
• wytwarzając ciała ketonowe: aceton,
• acetylooctan, maślan betawodorotlenowy
• → supresja drgawek

♒♛☼☔☕☕☕☘♞♫♬